Bu haftaki blog yazgımızda bukanak baş parmağında kesif tanıdık Hallux Valgus deformitesinin etiyolojisi, değerlendirilmesi, sınıflandırılması ve tedavisinde konservatif yöntemlerini literatür çdüzenışmaları ile inceleyeceğiz. Kıç anatomisi, yüklenme mekanikleri ve hastalıkları ile vücudun başka bölgelerine gereğince henüz muhtelitşıktır. Başinç ise tabanğın hem yeterince kıvrak olan kısmıdır hem de yere transfer edilen kuvvetin hin hin %90’ına denli olan bölümünü yüklenen özelleşmiş bir kısmıdır. Başparmakta yaşanmış olan her türlü dert, muhtıra hayat kalitesinde kritik bozukluğa ezgi açabilir. Halluks Valgus; hasetmüzde gitgide kalan bir çoğunlukla rastlanan, müdahale edilmediği takdirde hastanın günllük aktivitelerini ileri derecede kısıtlayan, tabanğın bedii görünümünü bozan, vecalı ve akut bir bukanak başparmağı hastalığıdır. Halluks Valgus (HV) deformitesi ilk olarak 1871’de Carl Huster aracılığıyla teşhismlanmış ve birinci parmağın abduksiyon kontraktürü ve laterale deviyasyonu olarak tarif edilmiştir. Halluks valgus deformitesi, söz mealı itibariyle bukanak başparmağının dışa açılanması olarak nitelendirilmesine rağmen kompleks bir deformitedir. Ayakta mevcut çeşitli patolojileri de karınermektedir. Başparmağın MTF eklemi, bir sesamoid mekanizması ile eklemi istikrarlı fail ve motor erk sağlayan bir ekip intrensek sandık mevla olması nedeni ile özel bir eklemdir. Birinci parmağın bukanak mekaniğindeki önemi, metatarsokuneiform eklemin lokalizasyonunun transvers ve medial longitudinal arkların kesiştiği yerde olmasından kaynaklanır. Medial longitudinal ark tabanğın en önemli eşya taşıyan bünyesıdır ve yürüme sırasında optimal desteği sağlamlayabilmesi birinci parmağın kinematiğine tutkundır. Halluks Valgus Etiyolojisi: Kıç, evrimsel tadilat sırasında asıl fonksiyonu olan kavrama kabiliyetinin çoğunu kaybetmiştir. Ancak bu tadilat sonucunda da adduktor hallusis kası kavramayı kolaylaştıracak yerleşime mevla olarak kalmıştır. Antagonisti (bir kasın huysuz konulevini gkalıntı kas) olan abduktor hallusis kası ise mekanik olarak dezavantajlı durumdadır. Bu imbalansın halluks valgus etyolojisi ile ilişkili olabileceği düşünülmektedir. Halluks Valgus, çoğunlukla ayakkabı giyen toplumlarda görünen bir sorundur. Halluks Valgus oluşumundaki ana nedenin ayakkabı düzenışkanlığı bulunduğunu destekleyen bir çatlakştırmada Lam ve Hodgsson, ayakkabı kullanan toplumlarda olağan nüfusun %33’u¨nde Halluks Valgus oluşumunda enseış saptamışlardı. Ayakkabı giymeyen toplumlarda ise bu nispetın % 1,9 önında bulunduğunu bildirmişlerdir. Hereditenin pek çok kişide halluks valgus oluşumunu etkilediğine itikatılmaktadır. Ancak kalıtım bilimi geçiş tam olarak gösterilememiştir. Tabanğın pronasyonuna ve bukanak ön bölümünün abduksiyonuna ne olabilecek metatarsus primus varus (MPV), pes planus, pes planovalgus, pes ekinovarus deformiteleri de halluks valgus sebepleri arasındadır. Halluks valgusun başka intrensek sebepleri ortada aşil tendon kontraktürü, generalize eklem laksitesi, MTF (metatarsofalangeal) eklem hipermobilitesi ile poliomyelit, serebral palsi, serebrovasküler olaylar kabil nörolojik hastalıklar, gut, romatoid artrit, psöriatik artrit kabil romatizmal hastalıklar, başkaca başparmağın aşırı büyüklüğü, ikinci parmağın amputasyonu, polidaktili kabil henüz seyrek göru¨nen durumlar da skorlabilir. Bazı çatlakştırmacılar halluks valgusun hanımlarda çok henüz kesif görünmesine ilgi çekmişlerdir. Ancak bunun sebebinin kalıtım bilimi geçişten çok kadınların erkeklere gereğince henüz okkalı sivri uçlu sıkıntılı, topuklu ayakkabı giymeleri olduğu düşünülmektedir.